Ode aan een `onzichtbare`generatie: Anna Braakman werkte voor haar huwelijk in de verpleging. Na haar trouwen stopte zij werken en was zij er voor man en kinderen. Zij zette zich als vrijwilligster in voor het doveninstituut en sprak luisterboeken in. Op hoge leeftijd zal zij zelf gebruik maken van de luisterboeken door haar afnemende gehoor.